پـــاییـــز آمـــده امـــا قــدم هایــم هنـــوز بــرگ های ســبزی را میشمـــارند که در کــوچه های بن بست خیــابانی ریخـــته اند که درختـــی نداشتـــه و نــدارد...

آسمـــان ابـــری است و نمی بارد،آن زن فالگـــیر هــم دیگـــر فال نمیگــیرد، کلاغ ها دیگـــر نمی خـــوانند...

میگـــوینــد او مـــرده و لیـــلی چشـــم انتظـــار است!