امـــا ایـــن سوالا بـــدرد آدمـــایی مثل بنـــده میخـــوره که بخـــوان فقط واســه چــند دقیقـــه به یچــــیز جــدید فکـــر کنن!

سوال مطـــرح شـــده ای که مــاه ها درگیـــرش بــودم ایــن بود که بدتـــرین چیـــز از نـــظر شما چـــیه!

سعــی کـــردم برای پیدا کـــردن جــوابش بــه سالهـــا روزهـــآ ساعتــها و حـتـــی ثانیــه های گذشتـــه برگــردم!

بیــــن تمـــام چیــزهایی که گشتـــم هـــزاران جواب برای سوالـــ مورد نظـــر،پیـدا شــد!...

امـــا وجــه اشتـــراکــی هـــم وجــود داشت! /از دستـ دادن/

اگـــر یک نفـــر عزیزش را ار دست دهــد یا سلامتـــی اش!یا کســی باشـــد که مال و امـــوالش را از دست دهـــد...

اگـــر یک نفـــر باورش را از دست بــدهــد..یا ارزشهـــا و خــودش را...شـــاید هـــم کسی احساســش را...

نـــابود میشـــود!

میـــم:ایــن که مــن کلافـــم و دیگــه ایــنو بیــان نمیکـــنم بــده؟

_:ولـــی الان بیـــآن کـــردی!

میـــم:ولــــی جــواب سوال  مــن بچـــیز دیگـــه بــود!

_:بیـــآن نمیکنـــی چیکـــار میکنـــی؟

میـــم:نمیــدونم،فکــر کنم جمـــع!

_:دردســـر نشـــه واست:))))

میـــم:جـــم کـــردن چیـــزای با ارزش دردســـر میشـــه باهــوش!

_:میتـــرسم ظرفیتـــت پـــر شـــه ها!:|

میـــم:جـــواب سوالـــم مــوندا!

_:بگــیر بخــواب ســوال پیچـــم نکــن نصف شبــی:(

میـــم:  :! :| :! :|

ایـــــن شب ها برای آدم های عادی در زندگــــــــــی های عادی تر زیاد پیش می آیـــــد

از امــــــــــروز که یاد کنم بایــــــــــد به یاد داشته باشم که سعی کردم مانند آدم های پر مشغله روزم پرکار باشــــــــــد امــــــــــا ۹ ساعت درگیر کلاس و خیابان و فکــــــــــر کردن در خیابانهای گــــــــــرم و شلوغ کافی نبـــــود حتی گــــــــــرما زدگی، درگیری با راننده نسبتا محتــــــــــرم  و درد معــــــــــده  هم نتوانستند روزی عادی را برایم فراهــــــــــم کنند!

2ساعت انتظار برای دیدن خانــــــــــم سالاری هم پاسخگــــــــــو نبــــــــــود...

امـــــا باید به شب افتخار کنم، چــــــــــون از یک ساعتهایی به بعــــــــــد در خانه  مان (منظورم همان مأمن آرامش است!) دگــــــــــرگونی رخ میدهــــــــــد ...مثل آدم های عادی !

بـــــــعد یکنفــــــــــر که از صبح حالش تعریفی نداشته به تخت خــــــــــواب پناه میبــــــــــرد تا سرگیجه او را زمیـــــن گیر نکند و به همــــــــــه ثابت شود که او فقط کمــــــــــی خسته است...

چشمهایش را ببندد و حتی از سر گیجه هم لذت ببرد...چراکــــــــــه انگار بین آسمانو زمین معلق است...

و مــــــــــن سعیم را برای داشتن یک روز عادی کــــــــــرده بودم.... 

امـــروز در گـــرمای طاقــت فـــرسا،در پیـــاده روی یکـ خیــابان شــلوغ وقتـــی منتظـــر رسیــدن خــط 204(خــط قــدیمــی با آدم هـــای وصـــله دار...!)بــودم ایــن چــند کلمــه از ذهنـــم عبـــور میکـــرد!

چــون وقتـــی اتفاقـــات سخــت آهستـــه و مــداوم میفتـــد هیچ کــس متــوجه تغــییرات در وجـــود ما نمیشـــود، در بعضــی مـــوارد حتـــی خــودمــآن!...اگـــر هــم کســـی فهمیــد آنقــدر سریع اتفــاق میفتــد کــه ....بگــذریم!

مثــلا هیــچ کس نفهـــمید کــه مـــن دیگـــر در خیــابان دانشگـــاه بستنــی قیفــی نمیخـــورم تا شـــادی کــودکــانــرو در رگهـــام تزریق کـــنم!

یا اینکـــه هیــچ کس نفهـــمید مـــن دیگـــر نمیتـوانــم فیلمــهای ترسناک ،که ژانـــر مورد علاقــه ام بــود ،تماشــا کنم!

و خیلـــی چیـــزهای کوچــک دیگـــری کــه روزی برایـــم بزرگ بــودند...

فکـــر میکــنم بــزرگـتـــرها  ایــن اتفاقــات رو بزرگ شــدن میــدونن! و ایــن ینـــی بزرگ شــدن تو از دست دادنـــه!

پـ.ن:شمـــا میــدونین چـــرا همـــه فکـــر میکنن بزرگ شـــدن؟:!(مخـــصوصا اونــایی که یکــی(دقت کنینـــآ:دی فقظ یکـــی) ولشـــون کـــرده:|!

کـــریستوفــر دیــوانــه بــود امــا دیــوانــه ی تیزهــوش! البتــه آقای سیــویهان همیشــه اینجــوری میگفت دکتــر مشــاور و دوست کــریستوفـر...

تنهــا کســـی که اونـــو میشنــاخت، اون و بیمـــاریشــو...

کــریستوفــر همیشــه فکــر میکــرد،از مـــردم ، خیابونـــآ و از اتفاقات جدیــد میتــرسید!

عاشــق ریاضـیــآت بــود و پــدرش...

مـــن هــم زیــاد فکــر میکــردم،مــن نگـــران تمـــآم ترسهـــای کریستــوفر بــودم...

مـــن عاشــق ریــاضیات بــودم!...

کــریستوفر هــم همکلاسیهــایش را احمـــق فـــرض میکــرد

و درست مثــل مـــن خیــانت بزرگــی رو از جانب پدرش تجـــربــه کـــرده بــود...

حــالا اگــه دوســآم بگــن مــن دیــوونم قـــرار نیست کــه درست بــآشــه!

_:ینــی میگی تو مثــل کریستوفـــری؟

میــم: نــه بی مغـــز!امــا ایــن روزا شباهــتای زیادی پیدا کـــردم!فکـــر میکنـــی یــه دیوونــه بتــوان 2 میرســه؟

_:ســوالای سخت نپرس..

میــم:ایــن یــه راز، حواست باشــه حتــی اگــه تنهــام گذاشتــی به کســی نگــی:)

_:دیــوونــه:/

پـ.ن:کتـــاب ذکــر شــده قشنگــه،پیشنهـــاد میکنــم بخــونین!

پـ.ن²:      :)     

درست همـــ زمان با دگــرگونـــی ناگــهانی زندگــی مــن،زندگــی چنــد تا از دوساــیی که اسمشـــون توی گــوشیم خاک میخــورد و هنــوزم جای ویژه ای توی قلبــم داشتـــن!، دگــرگــون شــده بــود...

وقتـــی خانــم سالاری یهــویی و بــی مقــدمـــه شــروع به گفتــن ویژگی های شخصیتـــم کـــرد شوکــه شــدم!این احساس وقتــی اوج گــرفت کــه فهمیــدم منو شناختـــه...

آرزو داشتــم آدمـــایی که تو زندگیمــن حــداقل تا حــدی مــنو بشناسن امــا همیشــه با قضاوتــهای بیجــا مواجــه میشــدم ...

حــالا یکـــی پیدا شــده که منـــو تو دو تا بــرخورد ناقابـــل شناختــه!

_:با عــوض شــدنت  فرامـوش میکنـــی؟!

میــم:نه! امـــا یجــور دیگــه نگاه میکنـــم...

_:چــجوری ؟

میــم:آسمونو ببیـــن! همیـــنقدر ســاده! امـــا طــرفــی که نمیبینــی اینجـــوری نیست!واســـه خودش دنیاـــییه!آســـمون تمــومی نــداره...

_:نگـــاهت منــو میتـــرسونه:(

میــم:شب بخـــیر

قبلـــا کســـی پشتــم نبـــود ولـــی الان نه کنارم کسیو میبینم نه روبـــروم...

شـــدم یــه آدمـــی کـــه بیش از حـــد خنثـــی شـــده...

تنهـــایی مثل بقــیه احساسات چیزی نیست که بشه با نوشتـــن بیانش کـــرد...

امـــا ...

بیخیــــآل!

پ.ڹ : در ایــــــــــن مڪان مطلب کذبــــــــــے ذکـــــر نمے شود