دچـــار دیــابت خفیــفی هستــم که پزشکــان ســرآمــد ممــلکتمان آن را دیــابت عصبــی می نـــامند!
چــند دفعــه ای در روز ســردردهــای گریبـــان گیــری را تجـــربه می کنــم که باز هــم به اعصــاب ربطــش می دهـــند!
گــاهی هــم میـــان نوشتــن هــایم دست هــایم بی حس می شــوند و گــاهی از کـــار می افتــند!
یــک داروخــانه کــوچک در اتاقــم دارم و یـک کــوچکتــرش را در کیفــم،خیــلی هــم چشم گیــر نیست امــا لازم است...برای تمــام لحظــه هایی که قلبــم به تپــش می افتــد و دستــانم به لــرزه، گــاهی هــم برای دردو ســوزش مــعده !
عمــری گذشت و عمـــری باقی است...انگــار چــند ســالی را ســـی ســاله سپــری کــرده ام و بــاید چــند ســالی را هــم شصت ســاله بگــذرانــم!