خـــودم را جــای دو زن در یــک بــدن میگـــذارم،درست مثـــل الیـــزا
بــعد بگــذارم تا عیســایـــم دستهـــایم را ببـــوسد و مـــن موهــایش را نــوازش کــنم...
مـــوهای خـــرماییش کــه بوی گــندم زار خـــارج از خـــانه را میـــدهند...
از روی صــندلی کـــنار پـــنجــره بلـــند شـــوم ، بی هـــوا دلـــم هـــوای دست زدن به خــورشید را بکـــند...
دلـــم را به طبیعــت بزنــــم و پاهایـــم را همـــراهش ببـــرم...
{...}
چشمـــانم را کــه باز کـــردم خــــودم را در پشت بــــآم یافتـــم...
خــورشیـــد را نـــوازش میکـــردم و در میـــآن روزیـــاهای روشـــنم میـــدویدم!
رختــخواب خـــالیست و جـــای عیســـی هـــم...
رویـــاهای تــکه تـــکه ام را در چـــمدان گــذاشــــتم تمـــامشـــان را بـــه مقصـــدی دور فـــرستـــآدم..
شـــایــد آنهــــا عیســـی را بیـــابند...
پــست شمـــاره یــــآزده،دو عـــدد اول اعـــداد طبیـــعی که بـــاز هــم در کـــنار هــم اولـــند!
دو اولــ متفــــاوت...
دو انســـان متفـــاوت!...شـــاید هــم چــند انسان متفـــاوت...
آدم های دوست داشتنــــی و منحـــصر بــه فـــرد..
آدمهـــایی که انتــظارات کــودکــانه ات را گــاهی برآورده می کنند و گــاهی بیجــوابش میگـــذارند!
آدم هایی که گـــاهی پرو بالت میدهـــند و گـــاهی همــان ها را میشکنند
هـــرچه که باشــد دوست داشتنـــی اند...
آدمـــهای بــد هــم...آنهـــا فــرصت خــوب بودن را به دیگــران میدهــند ،شــاید نمی دانند!
شـــاید آنهــآ { هــنوز }نمیــدانند که خــوب هستند!
_:عـــوضــی یخـــبر نمــی گیــره،گمشـــه بابا:|
میــم:تو که خیلــی ازش باخـبـری میــدونــی یمـــاه که خــآموشــه:؟
_:چـــرا وقتــی اهمیت نمیـــده اهمیــت میدی :|{با قیـــافه عصبـــآنی شخص تصـــور شــود}
میــم:مهـــم نیست!مــن دوســش دارم،مــن بیـــادشــم،مــن بهش اهمیت میــدم و ایــنا کــافیــه!
_:احمـــق
میــم:{لبخـــ:)ـند}
+شیمــیدان کــجایی!؟
با دیـــدن یک فیلـــم برای چــندمیـــن بار،یـــک ســوال کــهنه بار دیگـــر در ذهــــنم مــرور میشـــود
{اگــــر زمـــآن بــرگــردد مـــن چـــه میکـــنم!؟}
پس از پرسش ایـــن سوال اکثـــر اشخـــاصی کــه فکـــر میکنند جـــوابش را میـــدانند،پاسخ میـــدهند کــه مثلا فلان کـــار را انجـــام نخـــواهند داد!
امـــا یک دیـــوانــه درست مثــل مـــن روزهـــای زیــادی را صــرف یافتـــن پاســـخ ایــن سوال میکـــند
میـــدانم اگــر به گذشتــه ام برگــردم بار هـــم،تمـــام کـــآرهایی که ار انجـــامشــان راضـــی نبـــودم تـــکرار میکـــنم!
حـــتی آدم ها را هـــم تکـــرار میکـــنم!...
ایـــن آدمـــها و اتفـــاقات بـــودند که یک مـــن مثل مـــن امـــروزم را ساخـــتند...
ایـــن گــذشته و حــالم بودند که یک عـــدد میم ساخـــتند تا یکنـــفر او را مثل کـــوه ببینـــد و دیگـــری چـــان عـزیزش بخـــواند!
یکـــ عدد میـــم که صبح ها را بــه امیـــد شبـــها،شب میکـــند و شــب را فـــراموش!...
همـــه آنچـــه در زندگیـــم رخ داد یک قـــدم مــرا به انســـانیت و انســـان بـــودن نزدیک میـــکرد!
و مـــن میـــم امـــروز را دوست دارم:)
میـــم میـــداند که اگـــر به گذشتـــه برگــردد،فقط یکـــچیز برایش تغییـــر پذیــر است...بگـــذارد تا بیشـــتر از قبــل بخـــندد:)
+:)
ایـــندفعـــه یک عکس ذهـــن مـــرا درگـــیر کـــرده بـــود،دوست داشتـــم حـــرفی راجب آن عکـــس بزنــم تا صاحــب آن بفهـــمد منــ (هـــم) یـــک احمـــق نیســـتم!
و یـــک کـــامنت مختصـــر و مفـــید مخـــیلاتــم را در خـــود گـــنجــاند! یک خـــنده عمیـــق!که آدم های احـــمق عمقش را نمیـــفهمند:)
اگـــر یــک انســـان آنقـــدر خــودش را ببـــازد کــه دست به خـــودزنـــی بـــزند،مسلمــــا نمیـــتواند خط بــه خط از خـــونهـــای جــاری اش عــکس بگــیــرد!
یک انســـان خـــودباختـــه(ی ضعیــفـــ) با چـــند کـــاغــذ نــو از دفـتــــر خاطـــرات،یـــا تکـــه های یــک آیــنه شکستـــه و حتـــی یک چاقـــوی میـــوه خـــوری کـــند و کـــوچک میتـــواند زخـــمهای عمیقــــی ایجـــاد کـــند که همیشــه داغـــش بــر جـــانش بمــــاند!
یـــک انســـان بــزرگ زخـــمهـــایش را فــــراموش میکـــند!
یــک انســـان کـــوچــک زخـــمهای بـــزرگــــی دارد کــه فقـــط خـــودش آنهـــا را میبیـــند!
و یـــک انســـان کـــوچکتـــر زخـــم هایش را نمایـــان میکـــند!
و امـــا بــوســه اشــ!
بوســـه ای کـــه بایـــد یـــک کشش کهــربایــی عمیـــق میـــآن دو قلــب ایجـــآد کـــند،زمـــآن را نگـــه دارد و آنهـــا را بــه یغمــــآ ببـــرد...
یــک معـــجــزه کــه بتـــوانــد عشــق را بـــر لذت شـــ*ـــهوانـــ*ــی ارجعـــیت دهـــد!
و هیـــچ یک از ایـــن کلمـــات را نمیتـــوان در یــک عکســـ قـــرار داد!
و هـــر کـــدام از مـــا میـــآن آدم هــای احـــمقــی زندگــی میکنیـــم که بــرای خــودنمـــایی(نقــش یــک انســآن ماتـــریکســـی را بازی کـــردن!) دست بــه هـــر کاری میــزنند!
میـــان خـــودمـــان!